26 IX 2018 środa, godzina 19:00, sala kameralna
sala kameralna
Recital mistrzowski 12. Festiwal Wiolinistyczny im. Bronisława Hubermana
Recital mistrzowski
12. Festiwal Wiolinistyczny im. Bronisława Hubermana
Mariusz Patyra – skrzypce
Mariusz Klimsiak – fortepian
J. S. Bach - Ciaccona
J. Suk - Love Song
C. Debussy - Sonate pour violon e piano
N. Paganini - Variazioni "I Palpiti"
F. Chopin - Nocturn cis moll op. posth.
Z. Kodaly - Dances from Kallo
M. Ponce-J. Heifetz - Estrellita
G. Dinicu-J. Heifetz - Hora Staccato
F. Kreisler - Capriccio Viennese
A. Bazzini - La Ronde des Lutins (Scherzo fantastique)
Mariusz Patyra ur. 21 listopada 1977 w Orzyszu. Naukę gry na skrzypcach rozpoczął w wieku siedmiu lat. Jego nauczycielami byli: Z. Ciucias, A. Hoffmann w Olsztynie, A. Cypryk-Chmielewska J. Kucharski w Warszawie, K. Węgrzyn w Hanowerze i Maestro Salvatore Accardo w Cremonie.
Jest pierwszym Polakiem, który wygrał „Premio Nicolo Paganini” (Genua 2001) i zdobył specjalną nagrodę za najlepsze wykonanie Kaprysów Nicolo Paganiniego oraz kopię skrzypiec „Il Cannone” (Armata), które należały do wielkiego wirtuoza. Mariusz Patyra jest także laureatem Międzynarodowego Konkursu Skrzypcowego J. Joachima w Hanowerze (1997) i finalistą Międzynarodowego Konkursu Stradivariusa w Cremonie (1988). Artysta zdobył 4. nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Skrzypcowym Carla Nielsena w Odense, a także nagrodę specjalną Odense Sinfonie Orchester (2000). W 2006 Mariusz Patyra został zwycięzcą konkursu na stypendium Japońskiej Fundacji Muzycznej J.E.S.C. oraz laureatem nagrody “Premio Pressenda 2006” (Alba/Włochy).
Występował w Europie, Japonii, Stanach Zjednoczonych Ameryki i w Ameryce Południowej. Koncertował m.in. z Royal Chamber Orchestra Tokyo, Orchestra Fondazione Arturo Toscanini, Orchestra di Roma, Orchestra Filarmonica Marchigiana, Polska Orkiestra Radiowa, Orkiestra Kameralna Polskiego Radia „ Amadeusz”, Orkiestra Filharmonii Narodowej w Warszawie, Orkiestra Sinfonia Varsovia. Nagrywał dla Polskiego, Niemieckiego (NDR, WDR) i Włoskiego Radia (RAI TRE).
Nagrania płytowe: Vivaldi: The Four Seasons, Lipinski Royal Fidelity, 2008 Paganini: Violin Concerto No 1, Saint Saens: Introduzione e Rondo Capriccioso, Massenet: Meditation DUX, 2008 Wieniawski: Violin Concertos No 1 in f minor & No 2 in d minor, DUX, 2008.
Mariusz Patyra gra na kopii skrzypiec „Il Cannone” (Armata) 1742, J.B. Erwin (Dallas 2000), na kopii Guarneri del Gesu 1733, Ch. Erichson (Hanower 2003) oraz na skrzypcach Giulio Degani (Venezia 1914).
Jest pierwszym Polakiem, który wygrał „Premio Nicolo Paganini” (Genua 2001) i zdobył specjalną nagrodę za najlepsze wykonanie Kaprysów Nicolo Paganiniego oraz kopię skrzypiec „Il Cannone” (Armata), które należały do wielkiego wirtuoza. Mariusz Patyra jest także laureatem Międzynarodowego Konkursu Skrzypcowego J. Joachima w Hanowerze (1997) i finalistą Międzynarodowego Konkursu Stradivariusa w Cremonie (1988). Artysta zdobył 4. nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Skrzypcowym Carla Nielsena w Odense, a także nagrodę specjalną Odense Sinfonie Orchester (2000). W 2006 Mariusz Patyra został zwycięzcą konkursu na stypendium Japońskiej Fundacji Muzycznej J.E.S.C. oraz laureatem nagrody “Premio Pressenda 2006” (Alba/Włochy).
Występował w Europie, Japonii, Stanach Zjednoczonych Ameryki i w Ameryce Południowej. Koncertował m.in. z Royal Chamber Orchestra Tokyo, Orchestra Fondazione Arturo Toscanini, Orchestra di Roma, Orchestra Filarmonica Marchigiana, Polska Orkiestra Radiowa, Orkiestra Kameralna Polskiego Radia „ Amadeusz”, Orkiestra Filharmonii Narodowej w Warszawie, Orkiestra Sinfonia Varsovia. Nagrywał dla Polskiego, Niemieckiego (NDR, WDR) i Włoskiego Radia (RAI TRE).
Nagrania płytowe: Vivaldi: The Four Seasons, Lipinski Royal Fidelity, 2008 Paganini: Violin Concerto No 1, Saint Saens: Introduzione e Rondo Capriccioso, Massenet: Meditation DUX, 2008 Wieniawski: Violin Concertos No 1 in f minor & No 2 in d minor, DUX, 2008.
Mariusz Patyra gra na kopii skrzypiec „Il Cannone” (Armata) 1742, J.B. Erwin (Dallas 2000), na kopii Guarneri del Gesu 1733, Ch. Erichson (Hanower 2003) oraz na skrzypcach Giulio Degani (Venezia 1914).