25 I 2019 piątek, godzina 19:00, sala koncertowa
sala koncertowa
Koncert przed portugalskim tournée
Koncert przed portugalskim tournée
Artur Pizarro - fortepian
Nuno Côrte-Real - dyrygent
Nuno Côrte-Real - Rock – tribute to Ligeti op. 21b
Siergiej Rachmaninow - III Koncert fortepianowy d-moll op. 30
Magdalena Witek - prowadzenie koncertu
Nuno Côrte-Real stał się jednym z najważniejszych współczesnych portugalskich kompozytorów. Wśród jego znaczących prawykonań są: 7 tańców na śmierć harfisty w Kleine Zaal z Concertgebouw w Amsterdamie, Pequenas músicas de mar w Purcell Room w Londynie, Concerto Vedras w kościele episkopalnym św. Piotra w Nowym Jorku, Novíssimo Cancioneiro na Festiwalu Siglufirdi w Rejkiawiku i Andarilhos - música de bailado w Casa da Música w Oporto. Zespoły wykonujące jego muzykę to: Remix Ensemble, Royal Scottish Academy Brass, Portugalska Orkiestra Symfoniczna, Metropolitan Orchestra of Lisbon, North Orchestra, Orchestrutopica oraz solistki i dyrygenci, tacy jak: Lawrence Renes, Julia Jones, Stefan Asbury, Ilan Volkov, Kaasper de Roo, Cristoph Konig, David Alan Miller, Paul Crossley, John Wallace, Mats Lidström, Rui Pinheiro i Cesário Costa.
W 2011 roku Nuno Côrte-Real wydał CD VOLUPIA, pierwszą monograficzną płytę jego muzyki kameralnej. W dziedzinie opery i teatru Côrte-Real współpracował z Michaelem Hampe, André Teodósio, Marią Emilia Correią, Paulo Matosem, Margaridą Bettencourt i innymi. W czerwcu i wrześniu 2007 jego kameralne opery A Montanha i O Rapaz de Bronze zostały wyróżnione przez Fundację Gulbenkiana i Casa da Música. W marcu 2011 roku w Teatro Nacional de São Carlos w Lizbonie miała swoją premierę opera Banksters do libretta Vasco Graça Moura i w inscenizacji João Botelho. Produkcja odniosła wyjątkowy sukces w najnowszej historii portugalskiej muzyki współczesnej.
Jako dyrygent Nuno Côrte-Real prowadził Galicyjską Królewską Filharmonię Filharmoniczną i Orkiestrę Fundacji Excelentia (Hiszpania), Lizbońską Metropolitan Orchestra, Orkiestrę Algarve, Orkiestrę Północy, I Maestri Symphony Orchestra (Wielka Brytania), Metropolitan Academic Orchestra (Portugalia) , Beiras Philharmonic Orchestra i Orchestrutopica (Portugalia), Ensemble Darcos i Camerata du Rhône (Francja). W czerwcu 2015 r. zadebiutował w sali symfonicznej Auditorio Nacional de Madrid w Hiszpanii.
Jest założycielem i dyrektorem artystycznym Ensemble Darcos, kameralnej grupy zajmującej się wykonywaniem własnej muzyki i wielkiego europejskiego repertuaru, oraz dyrektorem artystycznym Temporada Darcos, cyklu koncertów symfonicznych i kameralnych, które odbywają się w Torres Vedras i Lizbonie. Współpracował z wieloma międzynarodowymi festiwalami muzycznymi, między innymi: Festival de Sintra i Póvoa de Varzim, oraz prowadził solistów takich jak Artur Pizarro, Nicola Ulivieri, Ana Quintans, Alexey Sychev, Domenico Codispoti, Filipe Pinto Ribeiro, Adriano Jordão, Giulio Plotino, Luís Rodrigues, Filipe Quaresma i Dora Rodrigues.
Jest założycielem i dyrektorem artystycznym Ensemble Darcos, kameralnej grupy zajmującej się wykonywaniem własnej muzyki i wielkiego europejskiego repertuaru, oraz dyrektorem artystycznym Temporada Darcos, cyklu koncertów symfonicznych i kameralnych, które odbywają się w Torres Vedras i Lizbonie. Współpracował z wieloma międzynarodowymi festiwalami muzycznymi, między innymi: Festival de Sintra i Póvoa de Varzim, oraz prowadził solistów takich jak Artur Pizarro, Nicola Ulivieri, Ana Quintans, Alexey Sychev, Domenico Codispoti, Filipe Pinto Ribeiro, Adriano Jordão, Giulio Plotino, Luís Rodrigues, Filipe Quaresma i Dora Rodrigues.
W 2003 roku został odznaczony medalem wyróżnienia Cultural Merit w Urzędzie Miasta Torres Vedras. Z cyklem piosenek Agora Muda Tudo został zwycięzcą nagrody SPAUTORES 2018 przyznawanej przez Portugalski Związek Autorów w kategorii "Najlepsza muzyka klasyczna".
_________________________________
Urodzony w Lizbonie (Portugalia) w 1968 roku Artur Pizarro zadebiutował już jako dziecko. Pierwszych lekcji gry na fortepianie udzielała mu pianistka Berta da Nóbrega, której był wnuczkiem. W latach 1974-1990 studiował u Sequeiry Costy, która była uczennicą Vianna da Motta oraz Marka Hamburga, Edwina Fischera, Marguerite Long i Jacquesa Févriera. Wybitni pedagodzy umiejscowili Artura w tradycji "złotego wieku" pianistyki oraz umożliwili pełną edukację w niemieckich i francuskich szkołach. Podczas krótkiej przerwy w studiach w USA, pianista studiował także u Jorge Moyano w Lizbonie, a w Paryżu pracował z Aldo Ciccolini, Géry Moutier i Bruno Rigutto.
Zdobył pierwsze nagrody w: Konkursie Vianna da Motta (1987), Konkursie Greater Palm Beach Symphony (1988), Międzynarodowym Konkursie Fortepianowym Leeds International (1990), które zapoczątkowały międzynarodową karierę koncertową.
Artur Pizarro występuje na międzynarodowych scenach w recitalach i muzyce kameralnej. Współpracuje z czołówką światowych orkiestr i dyrygentów, do której należą: Sir Simon Rattle, Philippe Entremont, Yan Pascal Tortelier, Sir Andrew Davis, Esa-Pekka Salonena, Jurij Temirkanow, Władimir Fedosejew, Ilan Volkow, Franz Welser, Tugan Sokhiev, Jakow Kreizberg, Yannick Nézet-Séguin, Libor Pešek, Vladimir Jurowski, Ion Marin, John Wilson oraz Sir Charles Mackerras.
Pianista jest aktywnym muzykiem kameralnym, występował na festiwalach muzyki kameralnej na całym świecie. Wielokrotnie nagrywał dla Collins Classics, Hyperion Records, Linn Records, Brilliant Classics, Klary, Naxos, Danacord, Odradek Records, Capriccio i Phoenix Edition. Jego najnowsze wydawnictwa dla wytwórni Odradek obejmują kompletne utwory fortepianowe solo Rachmaninowa. Ma też na koncie nagrodzone wydawnictwo III Koncertu fortepianowego Prokofiewa, wykonanego w Lizbonie w Centrum Kultury Belem we wrześniu 2016 roku z Metropolitan Orchestra of Lisbon. Z kolei z włoskim pianistą Rinaldo Zhokiem nagrał utwory Dvořáka na duet fortepianowy
Artur Pizarro otrzymał różne nagrody za zasługi dla muzyki klasycznej i kultury, w tym: Portugalską Nagrodę Prasową, nagrodę Portugalskiego Stowarzyszenia Autorów, Medal Kultury Miasta Funchal oraz Medal za Kulturową Zasługę przyznany przez rząd Portugalii.
Obecnie pianista jest profesorem fortepianu i muzyki kameralnej w Academia Nacional Superior de Orquestra w Lizbonie, udziela także prywatnych lekcji w swoim studio w Oeiras w Portugalii. Często prowadzi też międzynarodowe kursy mistrzowskie.
Urodzony w Lizbonie (Portugalia) w 1968 roku Artur Pizarro zadebiutował już jako dziecko. Pierwszych lekcji gry na fortepianie udzielała mu pianistka Berta da Nóbrega, której był wnuczkiem. W latach 1974-1990 studiował u Sequeiry Costy, która była uczennicą Vianna da Motta oraz Marka Hamburga, Edwina Fischera, Marguerite Long i Jacquesa Févriera. Wybitni pedagodzy umiejscowili Artura w tradycji "złotego wieku" pianistyki oraz umożliwili pełną edukację w niemieckich i francuskich szkołach. Podczas krótkiej przerwy w studiach w USA, pianista studiował także u Jorge Moyano w Lizbonie, a w Paryżu pracował z Aldo Ciccolini, Géry Moutier i Bruno Rigutto.
Zdobył pierwsze nagrody w: Konkursie Vianna da Motta (1987), Konkursie Greater Palm Beach Symphony (1988), Międzynarodowym Konkursie Fortepianowym Leeds International (1990), które zapoczątkowały międzynarodową karierę koncertową.
Artur Pizarro występuje na międzynarodowych scenach w recitalach i muzyce kameralnej. Współpracuje z czołówką światowych orkiestr i dyrygentów, do której należą: Sir Simon Rattle, Philippe Entremont, Yan Pascal Tortelier, Sir Andrew Davis, Esa-Pekka Salonena, Jurij Temirkanow, Władimir Fedosejew, Ilan Volkow, Franz Welser, Tugan Sokhiev, Jakow Kreizberg, Yannick Nézet-Séguin, Libor Pešek, Vladimir Jurowski, Ion Marin, John Wilson oraz Sir Charles Mackerras.
Pianista jest aktywnym muzykiem kameralnym, występował na festiwalach muzyki kameralnej na całym świecie. Wielokrotnie nagrywał dla Collins Classics, Hyperion Records, Linn Records, Brilliant Classics, Klary, Naxos, Danacord, Odradek Records, Capriccio i Phoenix Edition. Jego najnowsze wydawnictwa dla wytwórni Odradek obejmują kompletne utwory fortepianowe solo Rachmaninowa. Ma też na koncie nagrodzone wydawnictwo III Koncertu fortepianowego Prokofiewa, wykonanego w Lizbonie w Centrum Kultury Belem we wrześniu 2016 roku z Metropolitan Orchestra of Lisbon. Z kolei z włoskim pianistą Rinaldo Zhokiem nagrał utwory Dvořáka na duet fortepianowy
Artur Pizarro otrzymał różne nagrody za zasługi dla muzyki klasycznej i kultury, w tym: Portugalską Nagrodę Prasową, nagrodę Portugalskiego Stowarzyszenia Autorów, Medal Kultury Miasta Funchal oraz Medal za Kulturową Zasługę przyznany przez rząd Portugalii.
Obecnie pianista jest profesorem fortepianu i muzyki kameralnej w Academia Nacional Superior de Orquestra w Lizbonie, udziela także prywatnych lekcji w swoim studio w Oeiras w Portugalii. Często prowadzi też międzynarodowe kursy mistrzowskie.
